Zespół Szkolno-Przedszkolny w Dobrczu - Przedszkole Samorządowe nr 2 w Dobrczu - TY WIESZ, ŻE CIĘ KOCHAM - LEDNICA 2019

            Był to nasz czwarty pobyt na Ogólnopolskim Spotkaniu Młodzieży Katolickiej i podobnie jak poprzednie, jedyny i niepowtarzalny w swoim rodzaju. Dlaczego? Co takiego skłania młodych ludzi, aby na te 24 godziny odejść od telewizora, komputera? Aby zrozumieć fenomen Lednicy, trzeba po prostu wsłuchać się, co mówią młodzi ludzie.

            Na Lednicy byłam trzeci raz w życiu i mam nadzieję, że nie ostatni. Lednica to najlepsze miejsce na Ziemi. Tutaj czujemy się bliżej Boga, zapominamy o wszystkich smutkach i problemach. Wyjątkowość tego miejsca, całego wydarzenia trudno opisać słowami. Tam trzeba po prostu być. Najbardziej podobały mi się momenty, w których tańczyliśmy i śpiewaliśmy piosenki lednickie. Drugi raz brałam udział w modlitwie wstawienniczej. W zeszłym roku przyniosła ona zauważalne owoce w moim życiu. Podczas wyjazdu poznaliśmy ciekawych, sympatycznych ludzi, którzy naprawdę chcą szerzyć wiarę w Boga.  Uważam, że każdy, kto znajdzie się na Lednicy, jest tam po coś. Nie ma przypadków… Mam nadzieję, że w przyszłym roku również odwiedzę to miejsce.

                                                                                                                                         Gaja        

Tegoroczna Lednica była dla mnie zupełnie inna. Tym razem wiedziałam, w jakim celu tam jadę. Przełomowym momentem mojego pobytu był sakrament pokuty. Nie obyło się bez łez. Ksiądz, z którym  rozmawiałam, uświadomił mi, jak ogromną moc ma modlitwa.  Potem była modlitwa wstawiennicza. Dwie bardzo sympatyczne dziewczyny modliły się nade mną. Poczułam obecność Pana Boga przy mnie i to, że jestem tak bardzo kochana. Podczas kazania padły słowa, które dotykały mnie osobiście. Lednica to również wspaniały czas na zabawę, uwielbienie, wyrażenie swojej radości. Ja wiem, że nie znalazłam się tam przez przypadek. Jestem przekonana, że na tych lednickich polach niejedna osoba się nawróciła. Liczę na to, że tam wrócę…

Natalia

   Kiedy przyszliśmy na pola lednickie, rozpoczęło się budowanie  namiocików, które miały chronić nas przed słońcem. Potem spowiedź. Czekaliśmy na nią z pewnym niepokojem, ale też z niecierpliwością. Nie jest to  bowiem taka zwyczajna spowiedź. Tutaj jest czas na spokojną rozmowę, pytania i wątpliwości, których nam, młodym ludziom nie brakuje. Rzadko komu podczas spowiedzi „nie spociły się oczy”. Modlitwa wstawiennicza budziła jeszcze więcej emocji. Tu również nie obyło się bez łez. Ciekawe jest to, że pomimo wzruszenia, smutku, tylu łez, my chcemy tego doświadczać. Pewnie dlatego, że dla wielu z nas są to łzy oczyszczenia. Po takich doznaniach mogliśmy już z czystym sercem włączyć się w zabawę i taniec. Fajnie się patrzy jak kilkadziesiąt tysięcy młodych ludzi tańcem i śpiewem wyraża swoją wiarę. Pewną trudnością jest, kiedy te kilkadziesiąt tysięcy ludzi ustawia się w kolejkach po picie, jedzenie czy też do toalet…, ale da się przeżyć. Poza tym w kolejkach też można nawiązać ciekawe znajomości, więc nie ma się co przerażać. Jeżeli w przyszłym roku będą mogli jechać absolwenci, z pewnością tam pojadę.

                                                                                                                                           Asia

        Dodać tylko pragnę, że wyjazd tak licznej grupy nie mógłby się odbyć , gdyby nie ogromna pomoc i zaangażowanie wielu osób, które pełniły funkcję opiekunów : p. Ewy Bizoń, p. Ani Osak, p. Reni Śliwy, p. Rafała Śliwy, p. Eli Tobolewskiej i p. Pawła Majki.

                                                                                                                                  Barbara Migocka